Öyle bir ruh hali ki,anlatmak çok zor.Hem üzgün,hem umutlu,hem çok yorgun,hem deli bir enerji patlaması.Dış uyarıcılar etkinliğini büyük ölçüde kaybetmiş,içsel bir karmaşa.Öyle bir şey ki, konuşmak bile gereksiz, en güzeli susmak.
Susmak ve sabretmek bugünlerde en çok ve en iyi yaptığım yegane şey.Çok zor,sabretmek,zamana kendini bırakmak çok zor.Ama umut hep var.İnsanı,hayata bağlayan o değil mi zaten umut.Devam eden yaşam,koşturmaca bana göre şu an,duraklat tuşuna ayarlı.O koşturmaca çarkının içine yeniden girmem gerek biliyorum,ama önce içimde ki tüm öfkeyi,kirliliği,kasveti,biriken kokuları,atıp temizlenmem gerekiyor.
Beklentim güzel,hayallerim güzel,beklemek zor,sabretmek zor.Ne var ki,içimde ki ağaç hiç kurumadı zaten,dalları hep yeşil.
Yoksunluk zor bir durum,ama biliyorum ki,geçici…
İyi ve sağlıklı haftalarınız olsun
Tekrar acil şifalar diliyorum Gülerim.”Bu da geçti gitti dediğiniz” günlerin öncesindesiniz inşallah.Zorlu sınavdan geçiyorsunuz,derdi veren Allahım dermanını da sabrınıda verecek inşallah diyelim.Dualarım her zaman sizinle canım .Umudu kaybetmek yasak bilesin:)
Sarılıp öperim seni…