Bütün sene program yapmaktan,saatle hareket etmekten makina gibi yaşamaktan o kadar bunaldım ki,bu yaz tatil için program yapmayalım dedim babangaya.Tamamen doğaçlama olsun.Alalım valizimizi,binelim arabaya ve yol nereye götürürse oraya gidelim.Ne kalacak otel için,ne de gidilecek yer için,bir rezervasyon ve program yapmayalım.Babanga ki tatil için gideceği yeri seçerken kalacağı odada ki klimadan,tv nin kaç kanal çektiğine kadar dikkat edip araştırırken peki deyiverdi.Artık boş bulunup da mı peki dedi,yoksa ben böyle bir şeyi çok istiyorum diye mi peki dedi bilmem.

Neticede bir kere ok yaydan çıkmıştı ve peki demişti,yapacak bir şey yoktu.Öncelikle Bebenin okul kaydı,hazırlık sınavı derken,olaya küçük İstanbul turları ile başladık.Önce bir ada turu,ardından beylerbeyi.çengelköy derken,yola çıkma vakti geldi.Hazırladık akşamdan bavullarımızı.Öyle çok bir şey değil, şort tişört diyeceğim ama yalan olacak.Babanganın ütülü pantalon ve gömlekleri arabada askıda yerini almıştı çoktan.Benimkiler mi? Tabii ki şort tişört,terlik spor ayakkabı.Ama ne yalan söyleyeyim onun ütülü pantalon ve gömleğine karşılık gelecek bir iki bir şey de koydum bavuluma,ama eminim yine ben kazanacağım ve babanga o ütülü giysileri torbasıyla,hiç kullanmadan İstanbul’a geri götürecek.Yazık böyle klasik bir İstanbul beyefendisi de ayağında sandalet üzerinde yırtık kot şortla tatili tamamlayacak iddaya girebilirim. 

Sabah erkenden düştük yola,hatta hiç rezervasyonumuz olmadığı için hiç yer bulamazsak,arabada yatarız diye pike bile aldım.Babanga Çanakkale şehitliği çok görmek istediğini söyleyince ilk rotamız belli oldu.Ben de hiç gitmemiştim Şehitliğe.Sabah 6 da yola düşünce,bir kahvaltı ,çay molası verip (babangaya hedef söyleyince onu yolda durdurmak biraz zordur,hedefe kilitlenir.)Çanakkale Şehitliğe ulaştık.Hep kitaplardan okuyup,resimlerini görmüş olmama rağmen,o kadar çok etkilendim ki,bunun tarifi yok.Gitmeyenler mutlaka gitsin,çocuklarını götürsün,göstersin.Atalarımız nasıl bir tarih yazmış,nasıl imkansızı başarmış,nasıl bir bütün olup,vatan için can vermiş.İnsan donup kalıyor.O siperler,anıtlar,kitabeler,anlatmak çok ama çok zor.Yere basarken bile tedirgin oluyorsunuz.Çünkü o gencecik,vatan uğruna hiç gözünü kırpmadan ölen insanlar bu toprakları resmen kanları ile sulamış.Önlerinde saygı ve minnet ile eğiliyorum.Bizlere haklarını helal etsinler inşallah.

İnsan ULU ÖNDER ATATÜRK’ün Değerini ve büyüklüğünü, bir kez bir kez daha anlıyor.Allah hepsini nurlar içinde yatırsın.Duygulanıp saygıyla eğilmemek mümkün değil.Hatta yolda babanganın okuduklarından anlattığı kurşunun kurşuna geçtiği,o denli bir savaşın olduğu hikayesini,NAMAZGAH TABYASINDA canlı olarak gördüm.Gerçekten yukarıda gördüğünüz gibi kurşu kurşunu vurmuş.Anafartalar,Conk Bayırı,Kanlı Sırt saymakla bitmez.Lütfen görmeyenler gitsin ve gözleri ile görsün hala duran siperleri,topları,tabyaları.

Bu arada acıkan karnımızı doyurmak için,Alçıtepe’de bir esnaf lokantasına oturduk.Ben site sahibi,okurlarını bilgilendirme hevesiyle küçük bir araştırmaya girişiverdim.Patlayana kadar yiyip,yok denecek bir hesap ödedik.Güleryüz cabasıydı.Orada yediğim yoğurtlu biber kızartması herhalde hiç unutmayacağım bir lezzet olarak hafızamda kalacak.Şimdiye kadar yoğurt diye ne yedim acaba diye düşündürttü.

 Öyle bir gün geçirdim ki,belki de bir hafta da yapılabilecekleri bir güne sığdırıp,hayat içinde kendimize biraz yer açtık bugün.Uzun ve yorucu bir gün oldu,ama çok keyifliydi.

Bu arada hikayenin devamı şöyle Geyikli’yi bir de biz görelim deyip Geyikliye geldik,merak etmeyin daha  Geyikliye gelmeden yolda telefonla kalacak yer bile bulup,babangayı alıştığından geri koymadım.Dalyan Köyü diye köy tadı ve manzarasında son derece sessiz,sakin bir yerde eşyalarımızı yerleştirip,yemek yemek için çok da güzel bir yer bulduk.Yine söyleyeceğim, fiyatlar İstanbul’un neredeyse yarısı kadar.Belki de sezon bitmek üzere, orasını bilemem ama bu akşam yemek yediğimiz yer,Antepli Tahir Usta, eski odunluk İskelesinde,hem temiz,hem hizmet süper.Acaba site sahibiyim diye biraz daha ilgilenmiş olabilirler mi?Sanmıyorum herkese aynı kibarlık ve süratle hizmet ediyorlardı.Hatta yemek sonrası söylediğimiz kahveyi ortamı ,sademi hatırlayamayınca ikisinden de getirdiler masaya:)

Bu tarafa yolunuz düşerse aklınızda olsun.Düşmezse de düşürün bence.

Artık uyku vakti,yarın derseniz Allah kerim ona kahvaltıda karar vereceğiz.Maceraya devam

Sağlık ve mutlulukla kalın……